Wasilij Machanienko „Droga Szamana. Etap 1: Początek”

 

Barliona. Wirtualny świat pełen potworów, walk, przygód, tajemnic i graczy spragnionych tego, co w prawdziwym życiu niedostępne: elfów i magii, krasnoludów i gnomów, smoków i księżniczek oraz niezapomnianych konfrontacji.

Gracze Barliony pozostają online całymi miesiącami; zamknięci w podtrzymujących funkcje życiowe kapsułach, nie wracają do realu, ścigając się z innymi w levelowaniu postaci i zdobywaniu kolejnych osiągnięć. W Barlionie prawie wszystko jest dozwolone, a gracze nie odczuwają bólu i cierpienia. Tak działają filtry doznań: każdy cios, potknięcie, rana odbierane są przez graczy tak, jakby rozgrywały się na ekranie monitora: zupełnie bez bólu.

Ale od każdej zasady są wyjątki. Istnieje grupa graczy, dla których Barliona zamieniła się w piekło. To przestępcy, zesłani tam w ramach odbywania kary – ich filtry doznań są wyłączone. Odczuwają wszystko tak, jak w najprawdziwszym realu.

Główny bohater został skazany na osiem lat więzienia za nieumyślnie popełnione przestępstwo. W ramach kary osadzono go w jednej z barliońskich kopalni i przydzielono mu postać Szamana, jedną z najmniej popularnych klas. Ma wyzerowane statystyki. Nie zna reguł dotyczączych życia więźniów – ich świat w Barlionie wygląda zgoła inaczej niż świat wolnych graczy.

Czy uda mu się przetrwać? Czy poradzi sobie z panującymi w wirtualnych więzieniach złem i przemocą? O tym przeczytacie w bestsellerowej powieści LitRPG Wasilija Machanienki.

 Cześć i czołem!

Dziś przychodzę do was z recenzją książki z gatunku, którego kompletnie nie znam i w ogóle, wydawałoby się, że bardzo mi z nim nie po drodze. Albo nie, wróć. Gatunek znam, bo w gry zdarza mi się grać, ale w literaturze?

Mowa o LitRPG, czyli literatura RPG. Jakoś fanką RPG nie byłam i raczej nie będę, ale o dziwo po książkę sięgnęłam. Wygrała tutaj zwykła ciekawość. A opis książki tylko ją podsycał.

I wiecie co? To było całkiem przyjemne kilka godzin! Naprawdę.

Świat o grze komputerowej, który przedstawił nam autor jest niezwykle rozbudowany. A w pierwszym tomie poznajemy tak naprawdę jego zalążek, bo główny bohater jest zmuszony pracować w kopalni. Dla Machana gra nie jest pierwszyzną, ale pierwszy raz wylądował w miejscu, którego nie zna, więc razem z nim poznajemy specyfikację gry i jej zasady. I to jest super, serio.

Początkowo może wydawać się nieco nudno — bohater chodzi, zbiera, leveluje, ale autor wszystko przedstawił w tak przystępny sposób, że czytanie podobnych poczynań przez znaczną część książki było dla mnie po prostu… relaksujące? A narracja pierwszoosobowa w punkt, bo dzięki temu łatwiej poznać świat.

Swoją drogą, główny bohater, Machan potrafi skraść serce. Jest dobrodusznym człowiekiem i chociaż rozum niejednokrotnie podpowiada mu, co będzie lepsze, to często kieruje się sercem. Do tego jest bystry i inteligentny, dzięki czemu szybko zaczyna się wyróżniać na tle innych postaci. Mocno mu kibicowałam w jego dążeniach do wydostania się z kopalni.

Tytuł książki „Początek” dobrze oddaje jej zawartość — nie mamy tutaj do czynienia z zawrotną akcją, tylko przez znaczną część powieści poznajemy świat. Uczymy się jego zasad, wczuwamy się w klimat. Charyzmatyczny główny bohater na pewno to ułatwia, aczkolwiek jeśli miałabym się do czegoś przyczepić to dialogi. Niektóre z nich były bardzo sztywne, drewniane. I czasem zabrakło lepszych opisów, momentami było zbyt… sucho? Miałam wrażenie, że autor mógłby momentami mniej miejsca poświęcić na informowanie o kolejnych postępach, bo ja i tak tego nie pamiętałam, ale to już takie czepianie się.

Podsumowując — książka na pewno inna, oryginalna. Fajnie się czytało i jestem realnie zainteresowana, co teraz czeka Machana. Tak samo jak chcę poznać resztę świata Barliony. A skoro mam dwa kolejne tomy w zapasie, to na pewno ich recenzje też się u mnie pojawią!

 

Wydawnictwo: Insignis Media

Data wydania: 20.06.2018

Kategoria: Fantastyka, fantasy

Ocena: 5/6